Blog
Op de hoogte blijven van mijn blogs? Abonneer je op mijn nieuwsbrief.-
Kunstvlog : Het begin
28 februari 2018Vanaf heden vertel ik wekelijks in mijn kunstvlog over kunst en inspiratie! Beeldende kunst, het kunstenaarsbestaan, het proces, valkuilen, inspiratiebronnen etc. www.yetterohde.nl
Klik op de foto om het Kunstvlog te zien. Je wordt doorgelinkt naar Youtube.
Lees meer >> | 1405 keer bekeken
-
Kritiek op je eigen werk in de eerste fase? Niet doen!
14 september 2017Kritiek op je eigen werk in een pril begin? Niet doen!
De cursussen bij Atelier Rohde* zijn weer begonnen en zo ook de basiscursus. Ik geef deze cursus tijdens de open atelier lesuren. Dit blijkt een fijne uitwisseling te zijn; de nieuwe cursisten kunnen afkijken bij de open atelier-ers en zij, op hun beurt, horen de opdrachten en tips die ik geef voor de basiscursus en doen daar hun voordeel mee.
Afgelopen week legde ik in de basiscursus iets uit dat ook voor de open atelier deelnemers een ‘aha’ moment opleverde en ik wil dit graag met jullie delen:
Jij als kunstenaar, cursist, creatieveling hebt geen invloed op de kritiek die je krijgt van anderen als je werk eenmaal af is….
Maar! We kunnen wel invloed uit oefenen op onze eigen innerlijke criticus!
Wat ik merk als mensen beginnen te tekenen of schilderen (en ook als ze al heel lang bezig zijn trouwens) is dat ze al een duidelijk idee hebben over wat ze willen maken en hoe dit er uit moet komen te zien. Wat mij opvalt is dat mensen zichzelf vast zetten aangaande het eindresultaat. Elke fase van het schilderij wordt beoordeeld op dit eindresultaat en het is moeilijk om de kwaliteit van het schilderij in de fase van dat moment te zien.
(hier een aantal foto's van schilderijen van mij in de eerste fase)
Ik heb mezelf twee dingen aangeleerd om mijn werk op waarde te schatten in de fase waarin het zich op dat moment in bevind.
Ten eerste: uit geen enkele kritiek in de allereerste fase. Bedenk dat dit het begin is; een foetus lijkt in de eerste weken ook meer op een kikkervisje dan op een mens.
Ten tweede: Analyseer je wat je niet bevalt. Als je het bijltje er bij neer wil gooien, als je vind “dat het echt nergens op lijkt” kijk dan heel goed naar je werk. Je werk heeft geen baat bij neersabelende kritiek. Je werk vraagt om een volgende stap. Vraag je innerlijke criticus om genuanceerde, opbouwende kritiek en anders vraag je hem simpel weg om het atelier te verlaten. (of je schopt hem er uit, ook prima!)
Kijk nog eens goed: Welk stuk bevalt je niet? Wat klopt er niet? Zoek uit waar het in zit en probeer dat stukje te veranderen. En kijk dan opnieuw. Geef je werk de ruimte om te ontstaan, don’t push the river.
Julia Cameron zei ooit: “kunst vereist een veilige broedplaats” ** en daar ben ik het mee eens. Wees mild voor jezelf in de eerste fase, verheug jezelf op alles wat nog gaat komen in plaats van je te focussen op alles wat je al verkeerd zou hebben gedaan. Daar heb jij en je werk wat aan!
** The Artist Way, Julia Cameron, Indigo 2004
Lees meer >> | 1217 keer bekeken
-
Deel 2: Lang leve onverdeelde aandacht!
11 augustus 2017Deze blog gaat verder waar mijn vorige blog is geëindigd. Wat mij de laatste tijd bezig houd is het volgende: Hoe zou het zijn als je onverdeelde aandacht voor je creativiteit had? En wat doet het eigenlijk met je als je steeds gestoord wordt in je creatief proces?
Ik onderzocht dit met een aantal deelnemers van Buitenkunst tijdens een workshop die ik gaf. Het tweede deel van de workshop heette:
‘Fuck vergankelijkheid - is this about me?’
‘sMiddags werkten de deelnemers aan een schilderij waarbij ze elke stap vast legden en dit gelijk op sociale media deelden.
Het verschil kon niet groter zijn met de ochtend workshop.(zie vorig blog) Mensen waren minder gefocust en waren steeds aan het wisselen tussen schilderen en fotograferen en updaten. Een deelnemer vertelde mij: “Ik vind het maken van het schilderij nu ondergeschikt, ik ben steeds bezig met wat ik in mijn volgende post zal gaan schrijven”.
Wat mij opviel in deze workshop was dat de aandacht steeds verdeeld moest worden tussen het schilderij en de sociale media. Er was een continue schakelen tussen verschillende ‘taken’. Hierin werd ook een ‘tijdstekort’ ervaren. Herkenbaar?
Ik heb mijn mening kunnen scherpen aangaande mijn onderzoek wat het met je doet als je alles deelt, of juist niet. Wat ik ‘smiddags zag was dat het schakelen tussen de sociale media en het schilderen een beperking was om in een flow te komen.
Het creatief proces werd verstoord.
Het wisselen tussen binnenwereld (flow) en buitenwereld (sociale media) werkte beperkend voor het creatief proces.
Ik ben van mening dat het goed is voor de kunstenaar, voor het creatief proces, om onverdeelde aandacht te hebben voor wat hij of zij creëert.
--------------------------------------------------------
De uitdaging!
Mocht je dit willen onderzoeken bij jezelf dan heb ik een uitdaging voor je:
Sta jezelf de komende dagen, laten we zeggen een week, toe om met onverdeelde aandacht iets te maken.
Ik kan me voorstellen dat het bijzonder moeilijk is om je telefoon te laten voor wat hij is maar probeer het eens, 20 minuten? Valt te proberen toch?
Zet je telefoon op vliegtuigstand, zet de wekker op 20 minuten en sta jezelf toe om:
- Tekenen; pak een velletje papier, een kladblok en teken. Maakt niet uit wat, laat je potlood over het vel gaan en kijk wat er ontstaat, geen oordeel weet je nog?
- Als je graag schrijft, krabbel je gedachten neer op een onbeduidend stuk papier.
- Altijd al willen dansen? Zet je favoriete cd op en dans! Er kijkt niemand weet je nog?
Probeer het eens een week uit, laat je creatieve flow lekker stromen zonder dat het ook maar ergens over hoeft te gaan, het mooi, interessant of verantwoord is.
En laat mij vooral weten hoe het voor je was, ik hoor graag je ervaringen.
Nb. Heel veel dank aan alle deelnemers die deze workshops gevolgd hebben!
Lees meer >> | 1363 keer bekeken
-
Deel 1: Lang leve onverdeelde aandacht!
10 augustus 2017Ik werkte vorige week op Buitenkunst. Dit doe ik elk jaar en elk jaar ontdek ik nieuwe dingen, word ik scherper aangaande wat er op dat moment bij me speelt en wat voor mij als kunstenaar belangrijk is.
Er stond een computer in het bos, op een zuiltje. Het was een performance. Iedereen vond het mooi en ik kon alleen maar denken: “wat doet die stomme computer daar?” Waarom technologie in dit bos?
Op de computerscherm werd getoond wat er die middag werd gespeeld in het bos. Het was een registratie van de performance die smiddags had plaats gevonden. Het was een prachtig beeld. Zo’n computer met beeld en geluid in een donker bos, afgezet in een schoon geveegd rechthoek, aangelicht met bouwlampen. Prachtig, museaal.
Maar ik was wrevelig en onderzocht mijn irritatie met collega’s. Ik merk dat ik er moeite mee heb dat er bijna geen vergankelijkheid meer bestaat in de kunst. Alles wordt vast gelegd, foto video telefoon, heel veel wordt gedeeld op sociale media. (ik doe er verdorie zelf aan mee...)
Mag kunst niet meer vergankelijk zijn? Waarom willen we alles vastleggen? En wat doet dit dan met ons? Met de maker? Ik besloot dit te onderzoeken in twee korte workshops met een aantal mensen.
Smorgens gaf ik de workshop: ‘Lang leve Vergankelijkheid – is this about me?’
Twee uur lang ongestoord schilderen in de wetenschap dat niemand je werk zal zien. Daarna wordt het schilderij vernietigd en zal niemand ooit weten wat jij hebt gemaakt of hebt gedaan. Ik begeleide het geheel met een inleiding langer dan hierboven en ging tijdens het proces gesprekken aan met de deelnemers die ergens tegen aan liepen in hun werk. Tijdens deze gesprekken zag ik het werk niet. Er kwam maar een enkeling zich melden en dit ging vooral over de moeite met het feit dat niemand het ooit zou zien… (Was dit dan een reden van het vastleggen? Van het delen?)
In de nabespreking vonden de meeste mensen het een verademing om te werken zonder oordelen van een ander. Het bracht een aantal zelfs op nieuwe manieren van schilderen die zij zonder deze workshop niet zouden hebben ontdekt ivm de angst om te falen.
Ik vond dit bijzonder interessant! De middag workshop bracht nog veel meer en in mijn volgende blog zal ik daarover schrijven: lees deze ook als je zin hebt!
Ik ben van mening dat het goed is voor de kunstenaar, voor het creatief proces, om onverdeelde aandacht te hebben voor wat hij of zij creëert.
----------------------------------------------------------------------
De uitdaging
Mocht je dit willen onderzoeken bij jezelf dan heb ik een uitdaging voor je:
Sta jezelf de komende dagen, laten we zeggen een week, toe om met onverdeelde aandacht eens iets te maken. Ik kan me voorstellen dat het bijzonder moeilijk is om je telefoon te laten voor wat hij is maar probeer het eens, 20 minuten? Valt te proberen toch? Zet je telefoon op vliegtuigstand, zet de wekker op 20 minuten en sta jezelf toe om:
Te tekenen; pak een velletje papier, een kladblok en teken. Maakt niet uit wat, laat je potlood over het vel gaan en kijk wat er ontstaat, geen oordeel weet je nog?
Als je graag schrijft, krabbel je gedachten neer op een onbeduidend stuk papier.
Altijd al willen dansen? Zet je favoriete cd op en dans! Er kijkt niemand weet je nog?
Probeer het eens een week uit, laat je creatieve flow lekker stromen zonder dat het ook maar ergens over hoeft te gaan, het mooi, interessant of verantwoord is.
En laat mij vooral weten hoe het voor je was, ik hoor graag je ervaringen! Je reactie kan je plaatsen in het tekstvak hieronder.
Nb. Heel veel dank aan alle deelnemers die deze workshops gevolgd hebben en dit onderzoek met mij aan wilden gaan!
Lees meer >> | 1046 keer bekeken
-
The Artist Way
6 juli 2017Ik kreeg een berichtje van Exto, dat ik al 3 maanden geen nieuw werk had ge-upload. Dat klopt. Ik was namelijk een tijdje, laat ik het hedendaags zeggen, ‘een soort van’ afwezig.
Ik was namelijk bezig met ervoor te zorgen dat ik ‘zichtbaar’ werd in de kunstwereld. Ik was druk bezig met ‘verantwoord kunstenaarschap’. Zakelijk ondernemen, netwerken, subsidies aanvragen, musea en galeries benaderen, sociale media uitzoeken en inzetten, etc.
Ik kwam niet meer echt tot autonoom werk maken. En als ik dit deed, ik kreeg er geen vat meer op. Schilderijen spraken niet meer tot me, ik voelde de verbinding niet.
Steeds meer kwam ik in een ‘zakelijke handelen’ aangaande mijn werk en mijn zichtbaarheid terecht. Ondertussen vroeg ik mezelf niet meer af of het voor mij, voor Yette als mens, verantwoord kunstenaarschap was. Ik had het niet door, steeds verder dreef ik af van mijzelf.
Voor mijn verjaardag kreeg ik van mijn lief en mijn ouders, allerlei kadootjes gericht op plezier en ontspanning. Daardoor ging ik op yoga, porbeerde te ontspannen, mediteerde (of deed pogingen tot) en toch… ik voelde me moe en verdrietig. Ik zag niet in dat het niet goed ging.
Totdat ik op een ochtend huilend met de hond in de Ooijpolder liep en me af begon te vragen of ik depressief aan het worden was. Door een gesprek met mijn stiefmoeder besefte ik:
ik mis god, het universum, de verbinding, het gevoel dat alles met elkaar verbonden is, dat ik verbonden ben met iedereen en met de goddelijke stroom van het universum.
Haak je nu af? Of sta je open voor deze taal?
Als kunstenaar, als mens, als geliefde, als stiefmoeder… ik wil verbinding voelen.
Contact.
En nu; verantwoord kunstenaarschap?
Voor mij is dit bewust zijn van de creatieve stroom binnenin mij, zorgen dat ik de verbinding voel met mezelf, de mensen om mij heen, de materialen in mijn handen, het universum.
Dit is niet groot worden in de kunstwereld en opboksen tegen alles wat al gemaakt is of al gedaan is of meer likes heeft. Daar word ik helemaal niet gelukkig van. Ik wil mijn eigen weg vinden. De eerste stap is terug naar de bron. Het plezier van het maken, voelen en stromen!
De tweede stap is wat kan ik betekenen als kunstenaar?
Daar ga ik een volgende keer graag uitgebreider op in!
Hier alvast een tipje de sluier....
klik op: The artist way Nijmegen
Lees meer >> | 1136 keer bekeken
-
Het rood gekrulde kind
30 januari 2017Zelfportret met wasknijpers, olieverf op doek, 50x70, 2017
Na een periode van feestdagen en verstilling in een klooster begon het nieuwe jaar. Mijn gewoonlijke start met het maken van een zelfportret stelde zich uit. Ik wilde mezelf niet zien, het vorige jaar was nog te zien op mijn gezicht. Ik zag er moe en oud uit. Dat wilde ik niet 'vangen' op een doek.
Lees meer >> | 1211 keer bekeken
-
Vijf redenen om je in te schrijven voor de masterclass van Sam Drukker
10 mei 2016Een masterclass van Sam Drukker volgen is een bijzondere ervaring die, wat voor mij in elk geval zo was, je eigen werk naar een hoger niveau tilt.
Hieronder beschrijf ik een aantal punten wat je zoal leert in zo’n masterclass.
- Je leert kijken. Sam zegt: “concentratie is alles. Totale concentratie, dat is de adem inhouden, er klaar voor zijn, goed kijken en zorgen voor een leeg hoofd. Eerst moet je begrijpen wat er aan de hand is. Wat is er interessant? Je moet het beeld begrijpen. Als ik werk, ben ik voor 90% aan het registreren, dom aan het overnemen. Maar tegelijkertijd moet ik begrijpen wat me ontroert en aantrekt. Dat begrijpen zit ik de start, in de tien seconden voor ik mijn eerste lijn zet.”*
- Je leert licht en donker zien. Als je bij Sam een masterclass volgt zal hij je uit je gewone manier van kijken halen. Hij zal je laten zien hoe je schaduwen met elkaar verbind en hoe je dit in zet voor bijvoorbeeld compositie, beweging of vorm. (zie mijn vorige blog)
Lees meer >> | 1547 keer bekeken
-
Drie tips voor het gebruik van licht en donker in je schilderij of tekening.
2 mei 2016
Door gebruik te maken van licht en donker in je schilderij of tekening kan je je werk enorm versterken. Hieronder leg ik uit waarom licht donker werking interessant is en bij welke kunstenaars je dit ‘af kan kijken’.
- Suggestie. Mt zsntwntg lttrs mkn mnsn wrdn.
Kan je lezen wat er staat? Wat zo mooi is aan de menselijke geest en haar waarneming is dat we invullen wat er mist of ontbreekt. Kunstenaars spelen daar mee. Vorige week besprak ik ‘Het gebruik van suggestie’ in de open atelier les. We kwamen er al kijkende naar werken van verschillende kunstenaars (Atelier Rohde heeft een goed gevulde kunstenaarsboekenkast) achter, dat kunstenaars die de kunst van het weg laten verstaan hele werelden oproepen. Juist door weg te laten! Met name met licht en donker kan je daar heel goed gebruik van maken. Een jurk die overgaat in de achtergrond, een gezicht dat aan een kant vrij donker en ongedefinieerd is, een nauwelijks uitgewerkt kapsel etc. De toeschouwer vult zelf in waar de vorm ophoud. Maak daar net als bijvoorbeeld Cees Bantzinger gebruik van! Probeer het eens uit in het schilderij dat je maakt voor de schilderwedstrijd bijvoorbeeld.
Lees meer >> | 3869 keer bekeken
-
Vijf tips voor het maken van een interessant schilderij zodat je gemakkelijk mee doet met de schilderwedstrijd
25 april 2016Vijf tips voor het maken van een interessant schilderij
Nu ik de schilderwedstrijd Kunsthistorisch naakt organiseer (http://www.yetterohde.nl/index/16286416_Schilderwedstrijd.html#.Vx8vNISnBd0) krijg ik veel reacties (dank jullie wel!) over dat mensen niet goed weten hoe ze de eerste stap kunnen zetten en daardoor niet weten of ze wel mee kunnen doen. Dus bij deze een blog met handige tips om in een korte tijd tot een interessant schilderij of tekening te komen!
Eerst de tips op een rijtje. Daaronder leg ik het verder voor je uit.
1. Kopieer een schilderij dat je heel mooi/goed/interessant vind als voorbeeld.
2. Gebruik een kleuren die andere kunstenaars al hebben gebruikt in dezelfde samenstelling.
3. Kies een techniek die je interessant vind en al beheerst.
4. Werk samen met anderen.
5. Laat je niet afleiden door excuses. Doe het! Maak dat schilderij!
- Kopieer een schilderij dat je heel mooi/goed/interessant vind als voorbeeld. Helemaal in deze context. Gebruik alle kopieermethoden waarvan iedereen vindt dat het eigenlijk ‘not done’ is. Gebruik een beamer, een overheadprojector, carbonpapier! Het maakt niet uit welke kopieertechniek je toe past als je mooiste naakt maar goed op je doek/papier komt. In een later blog zal ik verder ingaan op het ‘stelen’ van compositie en kleurgebruik van grote meesters. Maar voor nu, op naar het volgende punt!
- Gebruik kleuren die andere kunstenaars al hebben gebruikt in dezelfde samenstelling. Er zijn honderden kunstenaars die zich hebben gewijd aan kleuren en hun werking. Maak daar vooral gebruik van. Kijk af bij grote meesters, kijk goed naar de kleuren die ze gebruiken. Kies voor jezelf een schilderij uit waarvan je vooral de kleuren heel erg mooi vindt. Meng deze kleuren van te voren, of koop ze en leg ze op je palet voordat je begint.
- Kies een techniek die je interessant vind en al beheerst. Als je een interessant schilderij wil maken is het goed om een aantal nieuwe elementen toe te voegen maar ook vooral te werken met elementen die je al kan of beheerst. Leg daarin de lat niet te hoog en maak het niet te moeilijk voor jezelf. Dus vind niet van jezelf dat je een realistisch schilderij in olieverf moet maken voor deze wedstrijd omdat het naakt dat je hebt gekozen zo is geschilderd. Welke techniek beheers je? Kan je goed met paletmes overweg? Kies dat dan als basistechniek! Ben je heel erg thuis in acryl maar niet zo goed in realistisch schilderen? Dan ligt daar de uitdaging! (het hoeft geen kopie te worden!)
- Werk samen met anderen. Vertel tegen anderen dat je meedoet aan deze wedstrijd. Mensen zullen enthousiast reageren. Nodig ze uit om samen te werken. Spreek met elkaar af dat werkt stimulerend. En daarmee vermijd je het laatste punt:
- Laat je niet afleiden door excuses. ‘ik wil wel schilderen maar ik heb niet genoeg tijd’ of ‘ik wil wel schilderen maar ik heb niet voldoende ruimte’ of ‘ik wil wel schilderen maar ik word altijd gestoord’ etc. etc… Laat je niet meer afleiden door excuses. Excuses zijn de grootste vijand van creativiteit. Dus geef je bij deze op voor de wedstrijd door een email te sturen aan cursus@atelierrohde.nl, vertel er over aan vrienden, zet alvast het schilderij of de tekening die je als uitgangspunt neemt op Facebook: www.facebook.com/events/1733478000230211/ en Doe het! Maak dat schilderij! Op http://www.atelierrohde.nl lees je alles over de wedstrijd.
Lees meer >> | 2389 keer bekeken
-
Vijf redenen om mee te doen aan een schilderwedstrijd
18 april 2016Vijf redenen waarom ik deze schilder wedstrijd organiseer en waarom je mee moet doen :)
Ik organiseer de schilderwedstrijd “kunsthistorische naakten” omdat er een aantal zaken zijn die ik belangrijk vind!
- om onze ‘vertrutting’ t.o.v. naakt tegen te gaan
- om mensen te laten zien hoe rijk onze kunstgeschiedenis is
- omdat geschilderde naakten over het algemeen erg mooi zijn om te zien
- omdat schilderen geweldig is om te doen
- omdat ik kunstminnende mensen bij elkaar wil brengen
Lees meer >> | 2711 keer bekeken