Blog
Op de hoogte blijven van mijn blogs? Abonneer je op mijn nieuwsbrief.-
State of mind
4 december 2015...the most important is from which state of mind
you’re doing what you’re doing[1]
zit, staat, je hand, de beweging
hoe je gedachten
hoe je gedachen_geen gedachten
je hand, de beweging, zit, staat
hoe je gedachten de lijnen leiden
leiden de verhalen
de verhalen in mijn ogen
Lees meer >> | 1457 keer bekeken
-
Een werkproces
19 november 2015De foto's die ik tijdens het werken aan een doek of tekening maak zijn zeer belangrijk voor mijn werkproces. Het maken van een foto is een middel om mijn werk gecoprimeerd terug te zien. Het maakt vaak in een oogopslag duidelijk waar de knelpunten zitten. Waar het contrast in licht en donker nog niet goed is, waar ik een kleur zou moeten versterken, of het opische zwaartepunt zit waar ik hem wil hebben etc. Vaak doe ik niets met deze foto's nadat het doek af is. Heel soms kijk ik ze nog eens terug omdat duidelijk wordt welke keuze ik maak tijdens zo'n proces.
Lees meer >> | 2015 keer bekeken
-
Het natte in de liefde
30 oktober 2015Ga maar mee
Naar mijn atelier
Daar kan je bekijken
Waarmee ik me wil verrijken
In de tijd van vrouwen en fruit
Kwam er een diepere laag
Die gestaag behaagde
Nu is dat uit
Ik zoek
Op het doek
Het natte in de liefde
Lees meer >> | 1438 keer bekeken
-
De groene dragqueen
16 oktober 2015Een groentje, dat was ie. Nou ja, wat betreft schildersmodel zijn dan. Gelukkig maak ik meestal gebruik van foto’s, waardoor hij niet eindeloos lang in, naar zijn eigen woorden, onmogelijke houdingen hoefde te blijven staan. Wellicht dat de ontzettend hoge, maar ook prachtige, naaldhakken, die hij enige tijd droeg, van invloed waren op die onmogelijkheid. Maar wat een fijne samenwerking. Zoals hij het zelf omschreef: “Ze (dat ben ik dus, Yette) had duidelijk wat ze wilde, maar stond ook open voor mijn creatieve inbreng.” Of om het anders te zeggen – tevens zijn verwoording – we zochten samen naar het juiste beeld: we kneedden de poses tot perfectie, met oog voor de kleinste details. En wat fijn dat hij zich goed genoeg bij mij voelde om dat naakt te doen.
Lees meer >> | 1719 keer bekeken
-
Dat ene iets
1 oktober 2015Daar kom ik dan. Vereeuwigd op doek. Grof linnen, om precies te zijn.
Het voelt best kwetsbaar om model te staan. Yette kijkt naar me, bekijkt me – van binnen en van buiten. En dan kiest ze. Iets. En dat iets zal ze naar haar hand zetten. Dat iets zó maken dat het dat verbeeldt wat zij wil laten zien. Zo zal ik zichtbaar worden. Dat ene iets van mij.
Lees meer >> | 1420 keer bekeken
-
In mijn huid gegraveerd
23 september 2015“Een freakshow, zo voelt het soms als ik op straat aangestaard word; als een totaal onbekende mij plots vraagt of ik een man of een vrouw ben, een vagina of een penis heb; of als ik net zo willekeurig, klakkeloos in één van die hokjes word ingedeeld. ‘Er niet bij horen’ lijkt een kenmerkend element te zijn van de freakshow – blikken, opmerkingen, vragen: verschoven grenzen van privacy en respect. Ook wel aapjes kijken genoemd.
Lees meer >> | 1470 keer bekeken
-
Zoeken naar de Gulden Snede
17 september 2015Terwijl ik het atelier binnen kom lopen, is Yette bezig het afgelopen jaar tevoorschijn te toveren: ‘expositiewaardige’ werken enerzijds en studies, schetsen en schilderijen die haar kritische toets niet hebben doorstaan anderzijds. De Open-Atelierroute, die komend en volgend weekend op het programma staat, lijkt voor haar een natuurlijke afronding van het kunstzinnig jaar – en het begin van een nieuw.
Zover zijn we echter nog niet. Met haar handen in haar zij staat ze peinzend boven haar werk, dat inmiddels verspreid ligt over de vloer van het atelier. ‘Het is een allegaartje hè,’ verzucht ze. Inwendig moet ik erom lachen; ze kijkt ernaar alsof ze de doeken het liefst alsnog vermanend toe wil spreken meer samenhang te vertonen. Ze mompelt iets over ‘maar vier echte werken’ te hebben gemaakt en vraagt zich af wat ze bij de Open-Atelierroute zal tonen.
‘Het is een open atelier wat je moet tonen,’ zeg ik terwijl ik het “allegaartje” fotografeer, ‘bezoekers willen juist graag een kijkje in de keuken. Het is interessant als je het proces toont; mensen die een open-atelierroute doen, verwachten geen expositie.’
De voors en tegens van die stelling worden besproken, mijn ogen zijn nog steeds op het werk en mijn camera gericht. Achter me hoor ik Yette praten in het soort halve zinnen dat kenmerkend is voor zo’n met twijfel omgeven stream of consciousness: ‘Ja, ja, misschien heb je… Ja. Nou ja, ik kan natuurlijk wel deze en dan die, zo… Maar niet deze, dat weet ik ook niet, wat ik toen ineens had, maar dat was 'm niet. Ja, óf… Misschien is dat wel wat. Ja. Ik ben ook gewoon dit jaar zo aan het zoeken geweest.’
Ondertussen valt mijn oog op drie stukken, die ogenschijnlijk vooral heel verschillend van elkaar zijn – de eerste een lichte studie naar stof, de tweede een donker portret en de derde een getekend stilleven – maar toch als trio de aandacht trekken:
Onwillekeurig pak ik mijn pinpas uit mijn broekzak, die ik van een afstandje met één oog dichtgeknepen op de verschillende vlakken in ieder stuk pas; nu eens rechtop, dan weer op z’n kant. Ik moet denken aan hoe ik jaren geleden ergens heb gelezen dat een pinpas de vorm heeft die hij heeft omdat mensen dat een prettige, harmonieuze vorm vinden, en dat het iets te maken heeft met de Fibonaccireeks. Ik ben iets op het spoor in deze schilderijen, maar wat precies is me niet helder. Ik besluit de luidende klok maar uit te spreken: ‘Er is zo’n bepaalde verhouding…,’ begin ik tegen haar, ‘…en die zit ook in een pinpas, wist je dat?’
Lees meer >> | 1540 keer bekeken
-
The Big Draw
8 september 2015“The Big Draw Nijmegen, het tekenfestival. I Fink U Freeky (Die Antwoord) schalt uit de luidsprekers van de laptop op m’n schoot. Yette heeft net een rol papier met tekeningen – alleen lijnen, nog geen kleur – uitgespreid op twee tafels een metertje bij me vandaan. Ze gaat los op de muziek, als in letterlijk, haar hele lichaam gaat los. ‘Jump motherfucker, jump motherfucker jump.’ In een zoom in op haar mond zie ik de vunzige, freaky sensualiteit van de clip. ‘I fink u freeky and I like you a lot.’ Even opwarmen, fuck statigheid. Nu kleuren.” (Mir)
I Fink U Freeky - Die Antwoord: https://youtu.be/8Uee_mcxvrw
The Big Draw: http://www.thebigdrawnijmegen.nl/
Lees meer >> | 1114 keer bekeken
-
Brief 6 aan Vincent van Gogh
9 december 2014Beste Vincent,
het proces, daar schreef ik in mijn vorige brief over. Dat ik het oefenen, uitzoeken en ontdekken belangrijk vind. Het is zelfs zo dat als ik mezelf voldoende experimenteer ruimte geeft dat er dan de mooiste en interessantste dingen ontstaan. En hele lelijke dingen!
Ik heb mezelf nu een soort opdracht gegeven. Ik vind namelijk dat ik nogal vast zit in het realisme. Althans, ik vind het zo fijn om te doen. Ik ben dol op realistisch schilderen! Ik vind het zalig om helemaal te verdwijnen in de gelijkenis van een oog, een oogopslag, een mond waarvan de lippen net iets van elkaar af staan. Ik kan volledig opgaan in dat beeld en de verf net zolang bewerken totdat er een gelijkenis ontstaat waar ik dan zeer tevreden mee ben. Het is iets dat ik goed kan maar dat wil niet zeggen dat het mij voldoende uitdaging geeft. Daardoor heb ik het idee vast te zitten in het realisme. Ik vond daarvoor een oplossing.
Een dame vroeg mij voor een consult. Zij schildert al geruime tijd en had het idee niet verder te komen. Zij wilde niet op les maar graag advies van een professioneel kunstenaar die haar weer op weg zou kunnen helpen. Wij spraken een ochtend met elkaar over haar werk en ik heb haar verschillende adviezen gegeven over hoe zij haar werk kan verbeteren. Deze mevrouw werkt abstract en ik ontdekte dat het voor mij niet uitmaakt of iets abstract of realistisch is als ik kijk naar hoe een schilderij is opgebouwd en welke keuzes de kunstenaar maakte om tot het eindresultaat te komen. En of ik het daar mee eens ben..
Ik ontdekte dat ik, als ik naar een schilderij kijk, op de volgende dingen let: Compositie, licht/donker werking, diepte werking, gebruik van warme en koude kleuren. Dat is voor mij de basis. Daarna kijk ik naar beweging, ritme en verhouding van lijn en vlak. Deze ontdekking zorgde ervoor dat er blikverruiming ontstond bij mij. Ik zag opeens de waarde van abstractie en abstrahering in.
Lees meer >> | 1143 keer bekeken
Brief 5 aan Vincent van Gogh
2 december 2014Beste Vincent,
ik heb twee jaar lang aan een serie gewerkt, Vrouwen en Fruit. Dat was een geweldige uitdaging, een ontdekkingsreis door materiaal en beeld en dit heeft mij veel gebracht. Ik heb mijn werk naar een hoger plan weten te tillen in deze serie en ik ben er dan ook heel tevreden mee. Na deze serie ontstond er een soort vacuüm. Welke kant wil ik in hemelsnaam op?? En om het maar even in academie termen te zeggen: welk verhaal wil ik eigenlijk vertellen? Een grote lege vlakte aan mogelijkheden lag voor me.
In mijn vorige brief schreef ik over exposeren. Het overzicht van mijn werk op zo’n expositie kan heel motiverend werken. Het hangt er wel van af wat ik exposeer. In mijn laatste expositie zag ik een tendens in mijn werk die mij niet geheel aanstond. Ik vond het te ‘slap’. Ik zag een overeenkomst in kleur en een onderzoek naar het onderwerp erotiek maar m.i. toch te onuitgesproken! (ik maakte deze vergelijking met de serie Vrouwen en Fruit)
Wederom in een gesprek, dit keer met mijn lief, zag ik in dat het afgelopen jaar een onderzoeksfase was. En als ik daar in zit moet ik mezelf dwingen om niet gelijk op zoek te gaan naar een eindresultaat. Want dat wil ik maar al te graag. Iets wat ik kan laten zien, iets wat betekenis heeft, iets dat verwonderd of verbaast. Want dat wil ik als kunstenaar; een open blik creëeren bij de toeschouwer! Maar dat zal ik in een andere brief uitgebreider beschrijven, anders dwaal ik teveel af.
Het proces en het onderzoek is zo belangrijk. Ik roep herhaaldelijk tegen mijn cursisten dat onderzoek naar materiaal, vorm, compositie, voorkeuren, onderwerpen etc. tijd kost! Dat ze hun lat niet zo hoog moeten leggen. En waarom doe ik dat zelf dan wel? Soms snap ik mezelf en mijn gedachtegangen niet zo goed…. Dat herken jij vast wel. Hoort dat bij het kunstenaarsbestaan?
Groeten, Yette
Lees meer >> | 1158 keer bekeken
- Meer blogs >>