• Brief 5 aan Vincent van Gogh

    2 december 2014

    Beste Vincent,

    ik heb twee jaar lang aan een serie gewerkt, Vrouwen en Fruit. Dat was een geweldige uitdaging, een ontdekkingsreis door materiaal en beeld en dit heeft mij veel gebracht. Ik heb mijn werk naar een hoger plan weten te tillen in deze serie en ik ben er dan ook heel tevreden mee. Na deze serie ontstond er een soort vacuüm. Welke kant wil ik in hemelsnaam op?? En om het maar even in academie termen te zeggen: welk verhaal wil ik eigenlijk vertellen? Een grote lege vlakte aan mogelijkheden lag voor me.

    In mijn vorige brief schreef ik over exposeren. Het overzicht van mijn werk op zo’n expositie kan heel motiverend werken. Het hangt er wel van af wat ik exposeer. In mijn laatste expositie zag ik een tendens in mijn werk die mij niet geheel aanstond. Ik vond het te ‘slap’. Ik zag een overeenkomst in kleur en een onderzoek naar het onderwerp erotiek maar m.i. toch te onuitgesproken! (ik maakte deze vergelijking met de serie Vrouwen en Fruit)

    Wederom in een gesprek, dit keer met mijn lief, zag ik in dat het afgelopen jaar een onderzoeksfase was. En als ik daar in zit moet ik mezelf dwingen om niet gelijk op zoek te gaan naar een eindresultaat. Want dat wil ik maar al te graag. Iets wat ik kan laten zien, iets wat betekenis heeft, iets dat verwonderd of verbaast. Want dat wil ik als kunstenaar; een open blik creëeren bij de toeschouwer! Maar dat zal ik in een andere brief uitgebreider beschrijven, anders dwaal ik teveel af.

    Het proces en het onderzoek is zo belangrijk. Ik roep herhaaldelijk tegen mijn cursisten dat onderzoek naar materiaal, vorm, compositie, voorkeuren, onderwerpen etc. tijd kost! Dat ze hun lat niet zo hoog moeten leggen. En waarom doe ik dat zelf dan wel? Soms snap ik mezelf en mijn gedachtegangen niet zo goed…. Dat herken jij vast wel. Hoort dat bij het kunstenaarsbestaan?

    Groeten, Yette

    Lees meer >> | 1347 keer bekeken

  • Brief 4 aan Vincent van Gogh

    28 november 2014

    Beste Vincent,

    om even terug te komen op een vraag die ik eerder stelde; krijg je meer inzicht in je eigen proces als je er over schrijft?

    De eerste gedachte die bij mij opkomt is dat beeld en taal voor mij nogal ver uit elkaar liggen. Zoals ik al schreef werk ik vaak met een hoofd zonder woorden. Ik vraag me dan ook af of ‘er woorden aan geven’ een meerwaarde heeft. Ik zou het proefondervindelijk kunnen ervaren door het te doen en te zien of het mij wat brengt.

    Ik moet toegeven dat ik een kleine aversie heb ontwikkeld. Ik moest op de academie steeds maar weer vertellen wat mijn verhaal was, wat ik wilde vertellen. Vaak wist ik dat niet zo goed. Ik was zoekende en had het idee dat de woorden die ik gaf aan mijn werk belangrijker waren dan het werk zelf en het proces dat ik doormaakte. “Als je weet wat je wilt vertellen kan je gaan zoeken naar de juiste materialen en aanpak om dit verhaal te vertellen” kreeg ik vaak te horen. Ik kon daar niet zo goed mee uit de voeten. Ik weet nu wel waarom. Helaas had ik daar destijds de woorden niet voor.

    Ik merk nu, in de jaren dat ik als kunstenaar werk, dat de ‘reden’, ‘het verhaal’, zich vaak vormen tijdens het proces. Dat ik een weg afleg waarin ik vaak niet precies weet waar deze heen gaat en dat ik soms ook niet goed kan duiden waarom ik mij juist op dat moment daar op die weg bevindt. Ik werk gestaag door en laat mij leiden door beelden die in mij opkomen en die ogenschijnlijk in eerste instantie niets met elkaar te maken hebben. En dan… dan komt er een expositie. Een plek waar mijn werk bij elkaar komt, buiten de muren van mijn atelier. Daar op die muren gaan ze een eigen leven leiden en bovendien, ze gaan een relatie aan met elkaar. Zo’n expositie dwingt mij om na te denken over wat ik maak, waarom ik dat maak en hoe ik dit maak. Vooral in gesprek met anderen ontdek ik mijn beweegredenen en motivatie. Dus ik kan nu nog niet met stelligheid zeggen dat schrijven voor mij inzichtgevend werkt. Eerder een gesprek.

    Wat ik wel merk is dat schrijven werkt als een soort ‘braindrain’. Prachtig woord trouwens… Als ik begin met schrijven komen de woorden dan vanzelf. Misschien ligt daar voor mij wel de overeenkomst tussen beeldende kunst en schrijven: De overgave aan het witte vlak.

    Zou jij dat ook hebben gehad?

    Hartelijke groeten, Yette

    Lees meer >> | 1354 keer bekeken

  • Brief 3 aan Vincent van Gogh

    25 november 2014

    Beste Vincent,

    Ik ga wederom niet in op de verschillen van jou en mijn tijd. Maar tegenwoordig hoef je niet meer te schrijven. In de virtuele wereld kan je iedereen elk moment van de dag treffen.  Ik kan me zo voorstellen dat jij schrijven vooral gebruikte om je broer op de hoogte te houden van je leven. Daarmee gaf jij een heel duidelijk beeld van het process waar je inzat, welke keuzes je maakte, wat je bezig hield, waar je tegen aan liep etc.

    Lees meer >> | 1367 keer bekeken

  • Brief 2 aan Vincent van Gogh

    21 november 2014

    Beste Vincent,

    Om nog even terug te komen op schrijven. Ik vraag me af hoe belangrijk dit is voor een kunstenaar. Als ik schilder gebruik ik maar weinig woorden. Daarmee bedoel ik te zeggen dat als ik schilder het heel erg stil is in mijn hoofd.

    Zodra ik stop wordt het weer druk. Allerlei vragen dringen naar voren over het schilderij dat ik aan het maken ben. Even afstand nemen werkt altijd erg goed bij mij. Soms verdwijn ik zo in mijn schilderij dat ik soms niet zie dat ik al klaar ben. Ik ben nogal geneigd om harmonie na te striven in een schilderij. Dat is niet altijd beter voor het schilderij en/

    Lees meer >> | 1185 keer bekeken

  • Brief 1 aan Vincent van Gogh

    18 november 2014

    Nijmegen, 18 november 2014

     

    Beste Vincent,

    Ik steek maar gelijk van wal. Ik wil niet ingaan op je geschiedenis, de brieven die je schreef en het verschil met de tijd waarin ik leef. Dat is wel duidelijk.

    Ik schrijf je omdat je een kunstenaar bent en omdat je veel schreef. Je schreef vele brieven aan je broer. Ik wil ook graag brieven aan iemand schrijven over mijzelf, mijn kunstenaarsbestaan en wat ik daarin tegen kom. Ik wist alleen niet aan wie ze te richten. Ik heb geen broer. Daarom kies ik jou. Jij hebt vast een luisterend oor. Of is die opmerking te flauw voor woorden?

    Lees meer >> | 1840 keer bekeken

  • 'in de danszaal' van Isaac Israels

    20 oktober 2011

     

    Morgen heb ik een gesprek bij Boekhandel de Feeks. We gaan kijken wat wij voor elkaar kunnen betekenen en er wordt werk van mij te koop aan geboden in de winkel. 

    In het kader daarvan wil ik jullie graag een artikel laten lezen in dit blog dat ik eerder schreef voor Pink Nijmegen: 

    Lees meer >> | 2632 keer bekeken

  • Biennale in Venetie

    13 oktober 2011

    Afgelopen weekend was ik in Venetie op de Biennale. Het was ontzettend inspirerend. Het was mooi en soms schokkend om te zien hoe een aantal kunstenaars om gingen met de onrust in bijvoorbeeld het midden oosten of in europa.

    Het bijzondere aan de Biennale in Venetie is dat je heel veel kunst kan zien, uit zo veel verschillende landen. Elk land heeft haar eigen curator en daardoor is er een enorme diversiteit aan kunst te beleven.

    Lees meer >> | 1884 keer bekeken

  • Open Atelier

    22 september 2011

    Afgelopen zondag stelde ik mijn atelier open voor bezoekers. Ik deed mee aan de open atelier route van Nijmegen Oost. Vanaf 13u kwam het publiek, een doorgaande stroom tot aan 17u.

    Het was geweldig om al die reacties te horen. Om met mensen in gesprek te gaan over mijn werk. Het is zo verhelderend om over je werk te praten, te horen wat anderen vinden en vanuit daar mijn ideeen en meningen te versterken. 

    Lees meer >> | 1812 keer bekeken

  • de zichtbare kunstenaar

    12 september 2011

    Gisteren sprak ik mijn moeder; waarom ik nog geen nieuwe blog geschreven had. En gelijk heeft ze. Blaas ik hoog van de toren over zichtbaarheid en dan blijft het daar bij. 

    In mijn vorige blog schreef ik over Van Gogh. Hij schreef aan zijn familie, zijn broer, en dat ik schreef aan U, de onbekende lezer van mijn blog. Wat mij amuseert is dat ik via mijn website ook aan mijn familie schrijf, in ieder geval aan mijn moeder. En dat vind ik prachtig. Wat is internet toch een fascinerend 'gebruiksvoorwerp'. Het brengt je in contact met verre collega's die ik voorheen niet kende (via twitter bijvoorbeeld)  maar ook mijn werk als kunstenaar wordt zichtbaarder voor mensen dichtbij.

    Lees meer >> | 1895 keer bekeken

  • Picasso en de nieuwe media

    23 augustus 2011

    Gisteren sprak ik  Marca van de Broek. Zij is er van overtuigd is dat publiciteit zoeken ontzettend belangrijk is voor een kunstenaar. Zij vertelde mij over het belang van een de nieuwe media.  Marca vertelde dat het schrijven van een blog bijdraagt aan de zichtbaarheid en bekendheid van een kunstenaar.

    Lees meer >> | 1918 keer bekeken

  • Meer blogs >>